Interpretacja obrazu "Oblicze wojny" Salvadora Dali.

Obraz „Oblicze Wojny” został namalowany w 1940 roku przez Salvadora Dali. Sam tytuł sugeruje nam do jakiego wydarzenia nawiązuje dzieło, dodatkowym potwierdzeniem może być rok jego wykonania. Choć bezpośrednio dotyczy II wojny światowej to jest także niezwykle uniwersalny, gdyż można go przypisać do jakiegokolwiek konfliktu zbrojnego.

Na pierwszym planie widnieje wielka gnijąca głowa zastygła w wyrazie przerażenia, wychodzą z niej niczym włosy, syczące węże. Usta ma wyschnięte, rozwarte jak do krzyku, a w nich widzimy dwa ostatnie zęby oraz cztery czaszki. W oczach wielkiej twarzy także widzimy cztery czaszki o tak samo przerażonym wyrazie. Wielka głowa jest wysuszona, zmęczona, pomarszczona, zlękniona. Jest symbolem wszystkich tych, którzy żyli w czasach wojny. Pokazuje ich strach, trudności warunków życia (brak zębów i włosów, wychudzona twarz) i podkreśla to, że żyli w ciągłym tańcu ze śmiercią (nawiązanie do Vanitas oraz Dance Macabre – śmierć dosięgała w czasie wojny każdego bez względu na posadę, pochodzenie, wykształcenie). Wielkość głowy na pierwszym planie (nienaturalnie ogromna) wskazuje na ilość ofiar konfliktu oraz na skalę jego zasięgu. Tłem jest pustynia – sucha, jałowa kraina, na której, prócz jednego odcisku dłoni w prawym dolnym rogu, nie ma śladu działalności człowieka. Jest to symbol zniszczeń dokonanych podczas wojny i całkowitego spustoszenia. Pokazuje, że wojna nie znała delikatności i niszczyła wszystko i wszystkich którzy stanęli jej na drodze. Nie brała jeńców, przeciwników od razu zabijała. Obraz jest w ciepłych, brązowych kolorach, które przywodzą mi na myśl ziemię. Może to być odwołanie do tego, że wojny są tak blisko nas jak zwykła ziemia, lub może być to bardziej naukowe widzenie tego, że twarz na obrazie trwa w tym zastygnięciu od tak wielu lat, że jest zmumifikowana, przez co nabrała koloru ciemnego brązu. Obraz S. Dali pokazuje nam straszne skutki wojny, to jak niszczy nas samych, w co nas przeobraża i co po sobie zostawia dookoła nas.

Po pierwszym spojrzeniu na obraz skojarzył mi się on z mitem o Meduzie, który opowiadał historię straszliwej gorgony, która posiadała węże zamiast włosów, a każdy kto na nią spojrzał zastygał w przerażeniu zaklęty w kamień. Tak jak twarz na tym obrazie, przerażona, wyniszczona, zastygła niczym głaz.

Uważam, że obraz Salvadora „Oblicze Wojny” w bardzo dobitny sposób pokazuje skutki każdej wojny, ukazuje wyniszczenie człowieka i spustoszenie naszego otoczenia. Obraz bardzo mi się podoba ze względu na walory artystyczne oraz przekaz.